En o corpo transparente das horas, o autor insite na liña aberta con Fragmento/Creba no proceso da investigación artística. A preocupación ontolóxica segue a ser o elemento senético que articula a voz poética, mais nesta obra móstrase un xiro na conceptual á vez que lírica, onde o estatismo implícito na enunciación e as imaxe utilizadas nalgúns versos buscan mostrar a dinámica intrínseca do real.